Karwowski

Karwowski h. Pniejnia (in. Pniejna, Cwaliny), dom licznie rozrodzony na Mazowszu. Wyszli z dwóch wsi o nazwie Karwowo, jednej w powiecie płońskim i drugiej w ziemi wiskiej. W 1535 w Płocku Damian Karwowski z Karwowa w powiecie płońskim oczyszczał się z zarzutu pochodzenia gminnego i udowodnił świadkami, że jest herbu Cwaliny. Karwowo w powiecie płońskim, przy rozrodzeniu się tego domu, uległo różnemu podziałowi, a każda część przybierała oddzielną nazwę. Na Karwowie-Krzywanicach dziedziczyli Karwowscy Krasicze vel Kraski. Podobnie Karwowo w ziemi wiskiej uległo rozdziałowi i części tego majątku przybrały różne nazwy, jak Karwowo-Stryjaki, Karwowo-Byczki, Karwowo-Kubrzane, Karwowo-Korpisze, Karwowo-Zabłocie i Karwowo-Wszebory, a właściciele ich byli tak liczni, że nawet regestra podatkowe ich nie wymieniają (Bon.). Wśród tamtejszych dziedziców musieli być także przedstawiciele innych herbów, m. in. Bończa. Karwowscy są jednego pochodzenia z Grądzkimi, których protoplastą był Krystyn z Karwowa herbu Cwaliny, dziedziczący na Grądach w XV wieku, oraz z Olszyńskimi. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862.
Genealogia
(osób: 106)

• MARIA Ludwika Władysława Karwowska (5 XII 1900-1988), c. Adama i Anny Łebińskiej; ur. Poznań; m. (5 VII 1927 Poznań, Św. Marcin) Stefan Dziembowski h. Pomian (7 I 1898-1968), s. Czesława i Urszuli Kisielnickiej h. Topór, ziemianin, właściciel Roszkowa 1927; ur. Skoki; świadkowie na ślubie: Adam Karwowski, Seweryn Dziembowski (MK Poznań: Św. Marcin); dzieci: Jan, Michał, Zbigniew, Urszula, Stanisław – Dziembowscy.

• STANISŁAW Karwowski (1848-1917), s. Adama i Józefy Ferdynandy Białoskórskiej, historyk, publicysta, działacz społeczny, ps. Wiktor Soński, Revera, doktor filozofii, nauczyciel; ostatecznie profesor gimnazjalny w Głupczycach na Śląsku, autor licznych rozpraw pedagogicznych, historycznych i literackich; ur. Leszno w Wlkp., zm. Berlin (Bon.; PSB; WSB; PTPN); ż. (1872) Maria Pstrokońska (ok. 1850-po 1873), c. Juliusza i Leokadii Karśnickiej; dzieci: Adam, Ferdynand.

Źródła: Bon. t.9/322-329; Dw. Teki; Nies.; PSB; Urus. t.6/241-247; WSB.

Karwowski h. Rawicz, rodzina małopolska, biorąca nazwisko od wsi Karwów. Jej pierwotnym gniazdem jest wieś Karwów w parafii Włostów, obecnie gmina i powiat Opatów, woj. świętokrzyskie. Osiedliwszy się na Podlasiu, i tam założyli wieś tej nazwy, w powiecie łukowskim, parafia i gmina Trzebieszów, obecnie woj. lubelskie. Są zapewne jednego pochodzenia z Nurzyńskimi z Nurzyny w parafii Łuków. Licznie rozrodzeni, używali przydomków, m. in. Broda, Golian, Mścich, Świądro. Podpisali elekcję 1669 r. z woj. lubelskim. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w sądach ziemskim Iwowskim i grodzkim bieckim 1782, w Galicji zachodniej 1804, w Królestwie Polskim w latach 1836-1862, w guberni kowieńskiej 1819, wołyńskiej 1848. Podczas legitymacji często dochodziło do zamiany herbów z Karwowskimi herbu Pniejnia. 
Genealogia
(osób: 37)

• AGNIESZKA Karwowska (ok. 1800-po 1821), c. Andrzeja i Agnieszki Świerczewskiej, dziedziczka swej części wsi Dębowica, gmina Trzebieszów, parafia i powiat Łuków, obecnie woj. lubelskie; ur. Dębowica, parafia Łuków (MK Łuków); m. (1821 Łuków) Franciszek Dębowski (ok. 1795-po 1821), s. Andrzeja i Franciszki Karwowskiej; ur. Dębowica, parafia Łuków; ślub w parafii Łuków, miejscowość: Dębowica, świadkowie: Antoni Domański, Wojciech Celiński, Fabian Jastrzębski, Wojciech Karwowski (MK Łuków).

• FRANCISZEK Karwowski (ok. 1800-po 1840), s. Piotra i Marianny Ryszkowskiej (Ryśkowskiej), podrewizor skarbowy tabaczny; razem z synem wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1840 r. z herbem Rawicz; ur. Żuków, prawd. parafia Niwiska, obecnie gmina Mokobody, powiat Siedlce, woj. mazowieckie (Urus.; Szl. Król.; MK Łuków); ż. (1829 Janowiec Kościelny) Katarzyna Krasuska (ok. 1810-po 1830), c. Mateusza i Franciszki Wolskiej; ślub w parafii Janowiec Kościelny, dawny pow. Mława, obecnie pow. Nidzica, woj. warmińsko-mazurskie, miejscowość: Miecznikowo Gołębie (MK Janowiec Kościelny); dzieci: Władysław. 

Źródła: Bon. t.9/330-331; Krzep. Młop.; Nies.; Szl. Król.; Urus. t.9/247-248.