Szułdrzyński

Szułdrzyński h. Zadora, vel Szołdrzyński, mieli podobno wyjść z dawnego woj. sandomierskiego, później zamieszkiwali m.in. w Wielkopolsce, w pow. wrzesińskim. 

Świda

Świda h. własnego (in. Grabie odmienne), vel Świda-Polny, Szwida, w W. Ks. Litewskim, w woj. mińskim. Czasem używali przydomku Polny. Byli przeważnie wyznania kalwińskiego, tj. ewangelicko-reformowanego. Od ostatniej ćwierci XVIII wieku pisali się ze Świdwów. 

Terlikowski

Terlikowski h. Jelita, oraz h. Suchekomnaty, vel Terlikoski, Tyrlikowski etc., na Podlasiu, w ziemi drohickiej i mielnickiej, skąd przenieśli się m.in. na Litwę i Podole. Pisali się z Terlikowa.

Wojszycki

Wojszycki h. Dołęga, a także h. Drzewica oraz h. Korab, vel Wojsicki, Woyszycki, Woysicki, Wojsiecki, Wojsecki, w dawnym woj. łęczyckim. 

Żędzian

Żędzian h. Jastrzębiec (in. Boleścic, Bolesta), vel Żendzian, Zendzian, Żedzian, Rzędzian, Szędzian, Szendzian, Sandzian etc., drobna szlachta podlaska, występująca w aktach już w 1445 r. Pisali się z Żędzian w ziemi bielskiej. Są pewnie jednego pochodzenia z Kierzkowskimi, Sądzińskimi (Sądzyńskimi) i Zajkowskimi herbu Jastrzębiec. Niektórzy z nich zwali się później Żędzianowskimi.

Archutowski

Archutowski h. Grabie, vel Archutoski, dawniej Archułtowski, na Mazowszu, w dawnym woj. płockim. 

Goryszewski

Goryszewski h. Ciołek, właściwie Goryszeski, rodzina mazowiecka, z pow. ciechanowskiego.

Charzyński

Charzyński h. Szeliga, vel Charzeński, czasem Harzyński, rodzina mazowiecka, pisząca się z Charzyn. Licznie rozrodzeni, dla rozróżnienia używali przydomków: Białycz, Dłuzicz vel Dłużycz, Gębicz vel Gembicz etc. Jedna ich gałąź osiadła na ziemiach pruskich.

Ciechanowicz

Mogiła odm.

Nałęcz zawiązany

Ciechanowicz h. Mogiła odm. (z jednym krzyżem, in. herb własny), oraz h. Nałęcz zawiązany, w W. Ks. Litewskim, w woj. smoleńskim i nowogrodzkim. Pieczętowali się także zwykłym herbem Mogiła.

Cisowski

Sas

Księżyc

Cisowski h. Sas, wcześniej h. Księżyc, vel Cissowski, rodzina pomorska, osiedlona m.in. na Kujawach i Mazowszu.

Czartkowski

Czartkowski h. Korab, vel Czartkoski, rodzina znana Paprockiemu w 1584 r. Nazwisko wzięli od wsi Czartki, w dawnym woj. sieradzkim. Jedna gałąź pisała się z Zabłocia.

Czyż

Czyż h. Godziemba, vel Mintowt-Czyż, Cyż, w W. Ks. Litewskim, m.in. w pow. nowogrodzkim i lidzkim. Używali przydomku Mintowt i pisali się „z Woronny”.

Doręgowski

Doręgowski h. własnego (in. Dwie trąby), vel Gleissen-Doręgowski, Dorengowski, Deręgowski, Derengowski, Deryngowski etc., szlachta pomorska (kaszubska), osiadła m.in. w Wielkopolsce. Pisali się z Doręgowic, w dawnym woj. pomorskim. Używali przydomku à Gleisen (von Gleissen, Glajsen, Glayzen etc.).