Radwan

Radwan h. własnego (in. herbu Radwan), rodzina małopolska, w Krakowskiem i Świętokrzyskiem, gałąź średniowiecznego rodu rycerskiego Radwanów, którego gniazdem jest ziemia oświęcimska.
Ród ten rozdzielił się na wiele rodzin które, przeważnie od swoich dóbr, przyjęły nowe nazwiska jak Nadarzyński, Przypkowski, Połajewski, Cikowski, Zebrzydowski, Uchański, Jakacki, Magnuszewski. Niektórzy z nich jednak pozostali przy pierwotnym nazwisku Radwan. Z nich powstały osobne domy w Małopolsce, Mazowszu i Śląsku (Urus.). Mikołaj Radwan, syn Jana, prowadził proces 1492 r. o dobra Raciechowy; dworzanin królewski, dostał 1494 r. zatwierdzenie dóbr Gorzyce (Metr. Kor.). Andrzej Radwan, sekretarz królewski, fundował 1630 r. Bernardynów w Słonimie (Zap. Tryb. Lubel.). Jan Radwan zapisany w aktach grodzkich Nowego Miasta Korczyna w 1703, dziedzic wsi Żarniki w woj. sandomierskim 1692. Inny Jan z woj. sieradzkim podpisał elekcję 1697 r. Marcin, skarbnik wieluński 1779. August, generał brygady wojsk polskich 1830. Radwanowie herbu Radwan zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Galicji, oraz w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. Mają być także Radwanowie herbu Bończa (Pap.) i Szreniawa (Żern.).
Genealogia
(osób: 95)

• JÓZEF Joachim Radwan (20 III 1787-po 1831), s. Sebastiana i Salomei Koryckiej, żołnierz 1831 r.; po powrocie z zesłania, otrzymał posadę w komorze celnej n/ Wisłą, nieopodal miasteczka Pokrzywnica (obecnie Koprzywnica), a następnie w Sandomierzu; zm. w Sandomierzu; ż. Marianna Zawadzka (ok. 1800-po 1831); dzieci: Agnieszka, Franciszek.

 prof. Mieczysław Radwan

(1889-1968)

• STANISŁAWA Helena Radwan h. wł. (ok. 1866-1886), c. Juliana Juliusza i Heleny Staniewskiej; ur. Furmanów, parafia Niekłań Wielki, pow. Końskie, obecnie woj. świętokrzyskie (MK Niekłań); m. (1886 Lewiczyn) Witold Narbutt (ok. 1860-1886), s. Marcina i Katarzyny Podgórskiej; ślub w parafii Lewiczyn, pow. Grójec, obecnie woj. mazowieckie, miejscowość: Grójec (MK Grójec).

Źródła: Bork. Sp. 350; Nies. t.8/29; Pap.; Urus. t.15/128-129; Żern. t.2/258; Żych. t.2/247-249.